Άρθρο του Παντελή Αραπάκη, Συμβούλου Επιχειρήσεων - 25 Απριλίου 2017
Έχουν γραφεί και ειπωθεί κατά καιρούς πολλά πράγματα για τη «θεωρία του ελατηρίου», τα χαρακτηριστικά, τις ιδιότητες της, πως έχει προκύψει, πως σχετίζεται με τη ταλαίπωρη ελληνική οικονομία.
Αυτό που διεθνώς ονομάζεται catch-up effect (θεωρία του ελατηρίου) αποτυπώνει μία οικονομία που έχει χάσει δραματικά και γρήγορα μεγάλο ποσοστό του μεγέθους της . Αυτή ακριβώς η απώλεια εμπεριέχει μία αρνητική δυναμική όπως ακριβώς το ελατήριο όταν συρρικνώνεται σε θέση , οπότε θεωρητικά και με κάποιες στοχευμένες κινήσεις ανάπτυξης το ελατήριο (η οικονομία δηλαδή) εκτινάσσεται με γρηγορότερους ρυθμούς από το κανονικό . Επιπλέον σε μικρά οικονομικά μεγέθη όπως είναι η περίπτωση της Ελλάδας τα αποτελέσματα θεωρητικά πάντα μπορούν να είναι περισσότερο εντυπωσιακά.
Με βάση λοιπόν τα ανωτέρω διανύουμε την οικονομική κρίση στη πατρίδα μας ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα έρθει η ανάπτυξη που θα είναι γρήγορη, μεγάλη, θα δώσει λύση στα προβλήματα ανεργίας, θα οδηγήσει στην επιβίωση και ανάπτυξη τις επιχειρήσεις και τέλος πάντων όλα θα πάνε καλά.
Η σημερινή όμως πραγματικότητα όπως μπορεί να τη καταγράψει ένας ψύχραιμος παρατηρητής είναι ότι έχουμε ένα άδικο και ατελέσφορο φορολογικό σύστημα που οδηγεί σε αδιέξοδο τον Έλληνα επιχειρηματία, έχουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα από το οποίο απουσιάζει η έννοια της ασφάλειας , της ανταποδοτικότητας , των παροχών κατά αναλογία αλλά και αυτό έχει χαρακτηριστικά φορολόγησης, τα κόκκινα δάνεια επιχειρηματικά και μη δεν έχουν μπει ακόμα σε μία διαδικασία αξιολόγησης και επαναπροσδιορισμού, οι νέοι άνθρωποι συνεχίζουν να αναζητούν το μέλλον τους στο εξωτερικό , η μερική απασχόληση ως μορφή εργασίας καλύπτει το μεγαλύτερο ποσοστό των λίγων θέσεων εργασίας που προκύπτουν στον ιδιωτικό τομέα, οι ηλικιωμένοι ζουν καθημερινά την αγωνία για τη σύνταξη τους , για τις περικοπές που γίνονται ή πρόκειται να γίνουν για τη συμμετοχή τους ή όχι στα φάρμακα που από 0% έγινε ή θα γίνει 20% για να ξαναγίνει 0% κ.λ.π .
Ο επιχειρηματικός κόσμος αναζητά λύσεις για να επιβιώσει, οι άνεργοι προστρέχουν σε βοήθεια συγγενών και φίλων, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα πιέζονται μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο χωρίς να μπορούν πολλοί από αυτούς να ανταποκριθούν στα στοιχειώδη.
Η ελπίδα και η προσμονή για καλύτερες ημέρες είναι βέβαιο ότι οδηγούν στην επιβίωση, ωστόσο πρέπει επιτέλους να γίνουν κινήσεις που πραγματικά να οδηγούν στην ανάπτυξη, να βοηθήσουν το σύγχρονο επιχειρηματία να εξελιχθεί, να ενισχύσουν την ιδιωτική πρωτοβουλία, να εκσυγχρονίσουν το δημόσιο τομέα, να αποκαταστήσουν μία ποιότητα ζωής για τους συνταξιούχους.
Η αδράνεια οδηγεί σε τέλμα και αργά ή γρήγορα θα σπάσει το περίφημο ελατήριο γιατί μόνο του δεν μπορεί να απελευθερωθεί.
Πριν μερικούς μόλις αιώνες ο Άγγλος συγγραφέας και ποιητής Ουίλιαμ Σαίξπηρ έλεγε πως «η αδράνεια μπορεί να οδηγήσει σε άσχημο τέλος» . Αυτή ακριβώς η φράση αποτυπώνει μία σημερινή πραγματικότητα για τη πατρίδα μας . Δεν πρέπει να περιμένουμε το άσχημο τέλος αλλά να παλέψουμε όλοι για μία νέα αρχή που πραγματικά μετά από τόσα χρόνια κρίσης μας αξίζει.
Επικοινωνήστε μαζί μας :
Τηλ: 210 99 400 20
E-mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.