Survivor επιχειρηματικότητας χωρίς νικητή

Άρθρο του Ζήση Ψαρρά,Συμβούλου Επιχειρήσεων - Μέλος Δ.Σ Ε.Ε.Α.-  6 Απριλίου 2017


 Εν έτει 2017 το ρήμα «επιχειρώ» είναι απολύτως συνώνυμο του «ρισκάρω», «φοβάμαι», «κινδυνεύω», «απογοητεύομαι».

Ο σύγχρονος επιχειρηματίας ή αυτός που θέλει να γίνει και να ενεργοποιηθεί με δειλά και προσεκτικά βήματα στο οικονομικό πλαίσιο της χώρας μας όπως αυτό έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, έχει να αντιμετωπίσει, να λάβει υπ’ όψιν του,  μία σειρά από θέματα που του βάζουν εμπόδια και επηρεάζουν το κλίμα ανταγωνισμού μέσα στο οποίο κινείται.

Αρνητικό φορολογικό καθεστώς, ανύπαρκτο τραπεζικό σύστημα, αρνητική ψυχολογία της αγοράς, χαμηλή αγοραστική δύναμη, συνθέτουν μία εικόνα η οποία εκ των πραγμάτων οδηγεί σε χαμηλή αποτελεσματικότητα.

Το αντικείμενο που πρέπει σοβαρά να εξετάσουμε είναι ποια θα είναι η πορεία από τώρα και μέσα στα επόμενα χρόνια όλου αυτού του δυναμικού, των νέων ανθρώπων που έρχονται από πίσω με όνειρα και ορμή για να δημιουργήσουν κάτι και τι δυνατότητες τούς δίνονται να έχουν καλές προοπτικές να το δημιουργήσουν και να το διατηρήσουν.

Συχνά και απολύτως σωστά ακούγονται φωνές για τους νέους ανθρώπους επιστήμονες και μη οι οποίοι λόγω της κρίσης, της παρατεταμένης ανεργίας και του εν γένει αδιεξόδου αναζητάνε την τύχη τους στο εξωτερικό. Πολλοί ανεβάζουν αυτό το νούμερο στις 500.000 άτομα, άλλοι λένε λιγότερα, άλλοι περισσότερα ακόμα και ο ένας από όλα αυτά τα παιδιά είναι και θα είναι απολύτως απαραίτητος και δεν πρέπει να χάνεται κανείς και για κανέναν λόγο.

Ωστόσο μαζί με την ανωτέρω κατηγορία υπάρχει και μία άλλη ίσως μεγαλύτερη νέων ανθρώπων που ήθελαν, θέλουν και θα θέλουν να λειτουργήσουν επιχειρηματικά. Έχουν τις δυνατότητες, έχουν τα εφόδια, το μορφωτικό επίπεδο, τη δύναμη να δουλέψουν για να δημιουργήσουν κάτι δικό τους, δεν θέλουν να φύγουν από τη χώρα τους και αναζητάνε, υπολογίζουν τις δυνατότητες για να κάνουν το δικό τους ξεκίνημα αλλά διστάζουν.

Η προηγούμενη κατηγορία των νέων επιχειρηματιών προστίθεται στους ήδη υπάρχοντες που αγωνίζονται για επιβίωση, ανάπτυξη, διαχείριση των βαρών τα οποία καθημερινά γίνονται μεγαλύτερα.

Υπάρχει κάποιος σχεδιασμός για όλη αυτή την επιχειρηματική κοινότητα;

Ασχολείται κάποιος με τα προβλήματα τους και πως επιβιώνουν;

 Θα υπάρξει ποτέ φορολογική, ασφαλιστική, τραπεζική σταθερότητα για να "κουμπώσουν" έναν στοιχειώδη σχεδιασμό;

Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι από αρνητική έως στη καλύτερη περίπτωση αόριστη. Μάλλον ο σημερινός επιχειρηματίας αντιμετωπίζεται μόνο ως μία πηγή εσόδων για το κράτος και τίποτα άλλο πέρα από αυτό. Επιπλέον μάλλον δεν υπάρχει αντικειμενικά ένα όριο τι μπορεί και πόσο μπορεί να συνεισφέρει ο καθένας σε αυτόν τον παραλογισμό.

Κάτω από τις παραπάνω συνθήκες, τη σκληρή αυτή πραγματικότητα για τον σύγχρονο επιχειρηματία, εκείνος μπορεί να αντιτάξει την εγρήγορση, τον προγραμματισμό, την ανάπτυξη και τον ενδελεχή και συνεχή οικονομικό έλεγχο των δεικτών και δεδομένων του.

Είναι μία κατάσταση "επιβίωσης" , σίγουρα όχι παιχνίδι,  πως θα μπορούσε να είναι άλλωστε , που επιβάλλεται και δεν πρέπει να έχει έναν νικητή αλλά όλους μας που καθημερινά και κάτω από αντίξοες συνθήκες αγωνιζόμαστε για την επιβίωση, για το μέγιστο του αποτελέσματος.

Για  το λόγο αυτό δεν πρέπει να μας αντιμετωπίζει το κράτος ως αντίπαλο σε αυτόν τον αγώνα "επιβίωσης" γιατί ο αγώνας αυτός τελικά δεν θα έχει νικητή.

 

Επικοινωνήστε μαζί μας :

Τηλ: 210 99 400 20

E-mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.